Dyslexie en Dyscalculie

Dyslexie

Dyslexie betekent ‘Ernstige en hardnekkige problemen bij de automatisering van het lezen en/of de spelling.’ Dyslectici hebben, ook als zij extra hulp krijgen, moeite met foutloos en vlot leren lezen en spellen. Ook hebben ze moeite met het leren lezen en spellen in de moderne vreemde talen. Dyslexie is onafhankelijk van intelligentie en komt voor bij normale en zelfs hoge intelligentie.
 
Over de oorzaken van dyslexie is wetenschappelijk geen eenduidigheid. In grote lijnen zijn wetenschappers het meestal wel eens over de volgende factoren: (snelheid van) fonologische verwerking en oproepbaarheid van de taalkennis. Dyslexie kenmerkt zich door problemen met de informatieverwerking, vooral als daarbij een hoog tempo gevergd wordt. Dyslectici hebben moeite om letters (visuele code) snel om te zetten in klanken (auditieve code).
 
De lees- en spellingproblemen die het gevolg zijn van dyslexie blijken in de praktijk behandelbaar te zijn. Het is wel belangrijk dat de handicap zo vroeg mogelijk wordt onderkend. Bovendien moet de behandelmethode zoveel mogelijk afgestemd worden op de individuele situatie. Hierbij spelen, naast de individuele probleembeschrijving, zaken een rol als: wat motiveert de leerling, wat zijn de sterke kanten, welk niveau van geletterdheid heeft de betreffende persoon nodig, werkt hij of zij graag met computers, hoe kunnen computers ondersteuning bieden bij het lezen en spellen?
 
Mensen met dyslexie zijn vaak creatieve, beeldende of logische denkers. Wanneer zij op school goed worden begeleid en leerstrategieën kunnen ontwikkelen die bij hen passen, zullen ze met minder pijn en moeite de positie in de samenleving kunnen innemen die bij hun talenten aansluit. Schooluitval en onderprestatie als gevolg van dyslexie zijn dan verleden tijd.

Dyscalculie

Dyscalculie betekent letterlijk ''niet kunnen berekenen''. Het is net als bij dyslexie een andere term voor ernstige en hardnekkige problemen bij het aanleren van bepaalde vaardigheden, die niet worden veroorzaakt door een gebrek aan intelligentie of te weinig onderwijs. Bij dyscalculie gaat het om ernstige en hardnekkige problemen met het leren en vlot/accuraat oproepen/toepassen van reken-wiskundekennis (feiten/afspraken).  

Deze definitie van dyscalculie geeft net als bij dyslexie een beschrijving van de problemen en noemt geen oorzaken of verklaringen.
In de eerste jaren van het basisonderwijs worden de basisvaardigheden van het rekenen intensief geoefend met het doel ze te automatiseren. Een leerling weet dan dat 5 plus 4 negen is en stapt moeiteloos over naar 15 plus 4 of 15 plus 14. Hetzelfde geldt voor eenvoudige aftrek-, vermenigvuldig- en deelsommen. Deze vaardigheden zitten dan opgeslagen in het langetermijngeheugen en worden daar zo nodig zonder enige moeite (automatisch) uit naar boven gehaald. 

Kinderen met dyscalculie slagen er niet in zich deze rekenvaardigheden vlot eigen te maken. Er is bij hen sprake van een beperkte ''rekengeschiktheid'' in vergelijking met wat ze kunnen begrijpen van rekenen/wiskunde.